2 Şubat 2009 Pazartesi

BİR KENTE YABANCI KALMAK..

Uzun zaman yabancı bir ülkede yaşayınca insan, bazı sorulara oldukça sık maruz kalıyor. “Alıştınız mı?” ise bunların başında geliyor.

Yedi seneyi geride bırakmak üzereyken, artık bu soruya rutinleşmiş “evet” cevabımı veremiyorum. Bunca yıldır burada yaşıyorum; zaman zaman çalıştım, bolca gezdim, çok mutlu oldum, bazen acı da çektim; çok insan tanıdım, birçoğunu anlamadım; güldüm, eğlendim, ağladım... Tüm bu süreç boyunca ben hep “alıştım” dedim. Ama artık bundan da pek emin değilim..

Yabancı bir kentte yabancı biri olmak tuhaftır. Bir türlü dokusunu hissedemez insan, kendinden geçercesine anlayamaz, sesini duyamaz, renklerini göremez. Yani kendini o kente veremezse insan, o kent de ona birşey veremez bence.

Biz de uzun zamandır alışverişimizi kestik Moskova’yla. Ben onu dinlemekten ve anlamaya çalışmaktan vazgeçtim herhangi bir zaman, o da beni içinden püskürttü. Ve bu zaman boyunca birbirine nezaketen tahammül etmek zorunda kalanların sıkıntısıyla yanyana yaşadık. Sevgi değil ama saygı içeren, karşılıklı hoşnutsuzluk içinde ve mesafeli geçti bu son dönem.

Belki de bunun asıl sebebi, aslında en başından beri bir başka kente ait olmam, aklımın ve ruhumun hala orada olmasıydı. Bir zamanlar ardıma baka baka ayrıldığım şehrimin benliğinde takılıp kalmam ve sanki bu yeni ve soğuk şehre alışarak İstanbul’a ihanet edeceğim hissi, bütün gerçek..

Uzun süren yabancılık durumlarında insan yavaşça katılaşmaya, aklındakileri puslandırmaya ve hatta hafif hafif uyuşmaya başlıyor. Ani bir şok ya da bir kararlılık hali baş göstermezse eğer, farkında olmadan gömülüp gitmek ve bir yerlerde kaybolmak işten bile değil..

Belki Moskova’yla yeni baştan tanışmak iyi gelir bu halime; sil baştan başlamak gerek bazen. Bir yedi yıl daha geçirebilme ihtimaline karşın arayı fazla da soğutmamak gerek diye düşünüyorum.

O yüzden bu yılbaşı Moskova’dayız hep beraber. Herkesin memleketine veya tatil yerlerine giderek boşaltacağı şehrin sakin halinin tadını çıkartmak, ve yeniden bir adım atmak için; bunca yıllık yarenliğin hatırına..

Hiç yorum yok: